SATISFICE

Have you ever come across the term “Satisfice”?

It comes alive when we combine the words Sacrifice + Satisfaction.

It is an expression that is used to refer to the decisions we are called to make, when we pursue a goal, that will require the minimum amount of constraints ( sacrifice ), to achieve a certain level of satisfaction.

Maybe this etymology sounds too scientific for you, but given the fact that the tech explosion has become a well-inhabited part of our lives, so much that we can’t even remember what it was like living and working without the instant comfort of smartphones and super intelligent search engines, it is a term we all should have on the speed dial of our smarter-than- life phones.

Perhaps this post can provoke some pivotal thinking.

Maybe a state of totalitarian surveillance movement sounds like a farfetched idea at the moment, but are we really in a position to act stoic about it; are we truly at a safe distance from a scenario like this? Image a near future where the citizens of democratic republics would be treated as social security numbers, according to their social monthly score, on a scale of zero to ten, from threat to obedient (good) citizens. The last time man became a number among numbers was during World War in concentration camps, where they too, were collecting data in a way, by keeping track of who was efficient enough for the ongoing projects.

In a time of fast fashion, fast food, and fast love, can we afford to make fast decisions, exclusively based on data?

Can we trust an AI – Artificial Intelligence machine to make the decisions for our future, excluding the aspects of ethos, empathy, and morals? Can a built-up machine learn to feel for its “father” or would it turn against its creator, if the incoming and processed data indicated that would be for the greater good? Would you agree with a choice that is within the legal boundaries but it is not that clear if it is crossing any ethical lines?

This might sound too dystopian or futuristic for you, but it is already happening on a smaller scale. Everyone seems to be happy to share their facial features on any social application, as long as this will provide them with some simulated excitement that they are being part of our social media culture. How many people would exchange their facial symmetries and analogies, for the best Photoshop-like filter available, without being aware that our traces on the internet never really go away, even if we delete our social media or email or any other e-service account?

At the height of our technology leisure, data has become the most valuable resource, so much so that data brokers claim that selling data will be more profitable than oil. It is one of the most promising resources, that we tend to give away with our permission, at least most of the time, as long as we keep enjoying the privileges of high-technology resolutions. We are giving up our privacy rights without actually realizing what we are doing and the effect this can have on us if this amount of personal information would find its way to the hands of an immoral person.

Maybe it’s about time to start reading between the lines of what’s happening all around us and in a short version, beware when a stranger offers you candy.

What about you? Does this monopoly or the fear of security have you?

Has the industrial marketing persuaded and reassured you enough that your home devices need to be smarter than you, so that the collected data of the listening smart techs, can make a case that you are guilty until proven innocent, of a crime of thoughts or beliefs, or perhaps there could be built up evidence that you are a “possible threat” to the forceful peace of a fascistic society?

Are you convinced yet that your satisfaction is on the top of the pyramid of your needs and what are you willing to sacrifice for your own pleasure?

Or are you one of the optimistic ones, that believe we stand a chance to fight this monster, without having to mimic its abilities?

Έχετε συναντήσει ποτέ τον όρο “Satisfice”;
Ζωντανεύει όταν συνδυάζουμε τις λέξεις Θυσία + Ικανοποίηση.

Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στις αποφάσεις που καλούμαστε να λάβουμε, όταν επιδιώκουμε έναν στόχο, που θα απαιτήσει το ελάχιστο ποσό περιορισμών ( θυσία ), για να επιτύχουμε ένα ορισμένο επίπεδο ικανοποίησης.

Ίσως αυτή η ετυμολογία να ακούγεται πολύ επιστημονική για εσάς, αλλά δεδομένου του γεγονότος ότι η τεχνολογική έκρηξη έχει γίνει ένα μέρος της ζωής μας, τόσο πολύ που δεν μπορούμε καν να θυμηθούμε πώς ήταν να ζούμε και να εργαζόμαστε χωρίς την άμεση άνεση των smartphones και των σούπερ έξυπνων μηχανών αναζήτησης, είναι ένας όρος που όλοι πρέπει να έχουμε στην ταχεία κλήση των πιο έξυπνων από τη ζωή τηλεφώνων μας.

Ίσως αυτή η ανάρτηση μπορεί να προκαλέσει κάποια σκέψη.

Ίσως μια κατάσταση ολοκληρωτικού κινήματος παρακολούθησης να ακούγεται σαν μια τραβηγμένη ιδέα αυτή τη στιγμή, αλλά είμαστε πραγματικά σε θέση να ενεργήσουμε στωικά γι ‘αυτό; Είμαστε πραγματικά σε ασφαλή απόσταση από ένα τέτοιο σενάριο; Φανταστείτε ένα κοντινό μέλλον όπου οι πολίτες των δημοκρατικών δημοκρατιών θα αντιμετωπίζονται ως αριθμοί κοινωνικής ασφάλισης, σύμφωνα με την κοινωνική μηνιαία βαθμολογία τους, σε κλίμακα από το μηδέν έως το δέκα, από απειλή για υπάκουους (καλούς) πολίτες.

Η τελευταία φορά που ο άνθρωπος έγινε ένας αριθμός μεταξύ των αριθμών ήταν κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου και αυτοί συνέλεγαν δεδομένα κατά κάποιο τρόπο, παρακολουθώντας ποιος ήταν αρκετά αποτελεσματικός για τα τρέχοντα έργα.

Σε μια εποχή γρήγορης μόδας, γρήγορου φαγητού και γρήγορης αγάπης, έχουμε την πολυτέλεια να λαμβάνουμε γρήγορες αποφάσεις, αποκλειστικά με βάση δεδομένα;

Μπορούμε να εμπιστευτούμε μια μηχανή τεχνητής νοημοσύνης για να πάρει τις αποφάσεις για το μέλλον μας, αποκλείοντας τις πτυχές του ήθους, της ενσυναίσθησης και της ηθικής; Μπορεί μια συσσωρευμένη μηχανή να μάθει να αισθάνεται για τον «πατέρα» της ή θα στρεφόταν εναντίον του δημιουργού της, αν τα εισερχόμενα και επεξεργασμένα δεδομένα έδειχναν ότι θα ήταν για το γενικότερο καλό; Θα συμφωνούσατε με μια επιλογή που βρίσκεται εντός των νομικών ορίων, αλλά δεν είναι τόσο σαφές εάν υπερβαίνει κάποια ηθικά όρια;

Αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ δυστοπικό ή φουτουριστικό για εσάς, αλλά συμβαίνει ήδη σε μικρότερη κλίμακα. Όλοι φαίνεται να είναι ευτυχείς να μοιραστούν τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους σε οποιαδήποτε κοινωνική εφαρμογή, αρκεί αυτό να τους προσφέρει κάποιο προσομοιωμένο ενθουσιασμό ότι αποτελούν μέρος της κουλτούρας των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης.

Πόσοι άνθρωποι θα αντάλλασσαν τις συμμετρίες και τις αναλογίες του προσώπου τους, για το καλύτερο διαθέσιμο φίλτρο τύπου photoshop, χωρίς να γνωρίζουν ότι τα ίχνη μας στο διαδίκτυο δεν εξαφανίζονται ποτέ, ακόμα κι αν διαγράψουμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή το email μας ή οποιονδήποτε άλλο λογαριασμό ηλεκτρονικής υπηρεσίας;

Στο απόγειο της τεχνολογικού μας πολυτέλειας, τα δεδομένα έχουν γίνει ο πιο πολύτιμος πόρος, τόσο πολύ που οι μεσίτες δεδομένων ισχυρίζονται ότι η πώληση δεδομένων θα είναι πιο κερδοφόρα από το πετρέλαιο. Είναι ένας από τους πιο ελπιδοφόρους πόρους , που τείνουμε να δίνουμε με την άδειά μας, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές, αρκεί να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τα προνόμια των αναλύσεων υψηλής τεχνολογίας.

Παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας στην ιδιωτική ζωή χωρίς να συνειδητοποιούμε πραγματικά τι κάνουμε και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτό σε εμάς εάν αυτός ο όγκος προσωπικών πληροφοριών βρει το δρόμο του στα χέρια ενός ανήθικου ατόμου.

Ίσως ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να διαβάζουμε ανάμεσα στις γραμμές του τι συμβαίνει γύρω μας και εν συντομία, προσέξτε όταν ένας ξένος σας προσφέρει καραμέλες.

Εσείς? Σας έχει κερδίσει αυτό το μονοπώλιο ή ο φόβος της ασφάλειας;

Το βιομηχανικό μάρκετινγκ σας έπεισε και σας καθησύχασε αρκετά ότι οι οικιακές συσκευές σας πρέπει να είναι πιο έξυπνες από εσάς, έτσι ώστε τα δεδομένα που συλλέγονται από τις έξυπνες τεχνολογίες ακρόασης, να μπορούν να στηρίξουν μια υπόθεση ότι είστε ένοχοι, μέχρι να αποδειχθείτε αθώοι, για ένα έγκλημα σκέψεων ή πεποιθήσεων , ή ίσως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αποδείξεις ότι είστε μια «πιθανή απειλή» για την ισχυρή ειρήνη μιας φασιστικής κοινωνίας;

Είστε πεπεισμένοι ακόμα ότι η ικανοποίησή σας βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των αναγκών σας και τι είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε για τη δική σας ευχαρίστηση;

Ή είστε ένας από τους αισιόδοξους, που πιστεύουν ότι έχουμε την ευκαιρία να πολεμήσουμε αυτό το τέρας, χωρίς να χρειάζεται να μιμηθούμε τις ικανότητές του;